Stichting HerstelTalent Zeeland
Binnen het programma ‘Herstel Dichtbij - Samen voor Mentale Gezondheid’ werken 30 zelfregie- en herstelorganisaties aan hun ontwikkeling. Deze organisaties bieden ondersteuning, ontmoeting en hulp in buurt, voor en door mensen met een psychische kwetsbaarheid. Vanaf september 2023 zetten we steeds een organisatie in de schijnwerpers. Deze keer is dat Stichting HerstelTalent, actief sinds 2015 in Zeeland. We interviewden directeur Klazine Tuinier.
“HerstelTalent biedt individuele herstelondersteuning aan mensen die vastlopen in het leven, mensen die dakloos dreigen te raken of vanuit een instelling zelfstandig gaan wonen”, vertelt Klazine. “Wij hebben een zelfregiecentrum op zeven locaties in Zeeland en daarin leiden we ook ervaringsdeskundigen op. Ons streven is om ervaringskennis voor steeds meer mensen toegankelijk te maken. Dat bereiken we met innovatieve ideeën, projecten, speciale trainingen en producten en we geven specialistisch advies aan organisaties zoals gemeenten.
Zoeken naar verbinding
Ik denk dat mensen vooral bij ons komen voor (ervarings)kennis over herstel in de breedste zin van het woord. Daarmee bedoelen we het opnieuw betekenis geven aan het leven, ondanks alles. We zijn er voor mensen die verder willen in het leven maar niet goed weten hoe, maar ook voor beleidsmedewerkers die herstel een grotere plek willen geven in wat ze doen en voor mensen die voor zichzelf of hun naasten op zoek zijn naar ondersteuning bij herstel. We zijn er ook voor onze collega's die, net als de klanten en bezoekers bij het zelfregiecentrum, zoeken naar manieren om weer zingeving te ervaren en van betekenis te zijn. In het ‘klein’, dicht bij huis, zoeken mensen naar verbinding, contact, erkenning, gehoord en gezien worden en de samenwerkingspartners zoeken naar hoe ze dit kunnen faciliteren voor hun inwoners of cliënten.
Bijzondere ontmoetingen
In februari kwam er iemand via de praktijkondersteuner van de huisarts bij ons binnen. Hij had net een opname achter de rug als sluitstuk van een lange depressieve periode. Hij voelde zich bij ons steeds meer op zijn gemak, vond de gesprekken prettig en voelde de erkenning. Na een maand of drie ging hij spontaan tekenen en ook nog eens heel mooi. Bij de complimenten daarover bleek dat hij dit lang in zijn leven had gedaan, maar dat het alweer jaren geleden was. Hij wist op dat moment ook nog niet of hij het tekenen weer echt zou gaan oppakken. Inmiddels is hij zover dat hij op drie van onze locaties een maandelijkse tekenworkshop start voor de bezoekers. Hoe mooi is dat?
Ook het bezoek van Koningin Maxima aan HerstelTalent in januari 2024 heeft veel indruk gemaakt. Er waren diverse bezoekers bij aanwezig en voor één van hen is het zo'n bijzondere ontmoeting geweest, dat hij er nog steeds op terugkomt als het even moeilijk wordt. Zo vroeg ik hem pas geleden iets te vertellen bij een groepsbijeenkomst over zijn ervaringen bij ons. Hij vond dat spannend, maar zei toen: ‘Als ik in gesprek kan zijn met de Koningin, dan kan ik dit ook’. Het heeft hem sterker gemaakt en dat is mooi om te zien. Overigens was het feit dat deze man, die eerst zo eenzaam was en niets zei, nu voor een groep op amusante en ontroerende wijze zijn verhaal deed een succes op zich.
Fijne samenwerkingen
Binnen het programma Herstel Dichtbij werken we aan het vinden van nieuwe samenwerkingspartners en nieuwe doelgroepen die baat kunnen hebben bij ervaringskennis. We hebben dit het eerste jaar samen met de Huisartsenconnectie gedaan, het tweede jaar met SWMO (een organisatie voor maatschappelijk werk) en dit jaar richten wij ons op het (algemeen) ziekenhuis. Ons doel is grotendeels behaald. Met de huisartsen is prettige samenwerking ontstaan en zijn veel nieuwe doorverwijzingen tot stand gekomen, met het SWMO hebben we nu in samenwerking een nieuw Zelfregiecentrum in Goes op gestart en met het ziekenhuis zijn de contacten gelegd. Wij denken namelijk dat ervaringskennis ook heel goed van pas kan komen bij mensen met bijvoorbeeld chronische aandoeningen. Ik ben heel dankbaar voor onze deelname aan Herstel Dichtbij, het heeft voor ons veel deuren geopend.
Voor de toekomst hoop ik dat het enerzijds de normaalste zaak van de wereld is om in je eigen omgeving met iemand te kunnen spreken die zelf ervaring heeft met ingewikkelde levensomstandigheden en hoe daarmee om te gaan. En anderzijds hoop ik dat het zo normaal wordt om elkaar op die manier te vinden, dat de herstelbeweging overbodig wordt”.
