Regionale doorzettingsmacht als partijen geen passende zorg vinden

Nog steeds wachten 40.000 mensen op geestelijke gezondheidszorg. Vaak langer dan is afgesproken. Voor mensen die volledig tussen wal en schip dreigen te vallen in hun zoektocht naar passende hulp, komt met ingang van 1 mei 2022 de zogeheten Regionale Doorzettingsmacht. Uitganspunt van de gemaakte afspraak is ‘oplossen of opschalen’: wanneer zorgaanbieders en verzekeraars geen oplossing vinden, kan aan de hand van vier treden worden opgeschaald. De laatste trede eindigt bij de minister van VWS die de knoop in het uiterste geval moet doorhakken.

De Regionale Doorzettingsmacht zal worden toegepast bij mensen die buiten de boot vallen in hun zoektocht naar een passende Zvw-behandeling. Het gaat bijvoorbeeld om mensen met een combinatie van aandoeningen en problemen; bijvoorbeeld ( vroegkinderlijk) trauma, autisme, licht verstandelijke beperking in combinatie met (andere) psychische aandoeningen. Volgens de gemaakte afspraken kijken behandelaars en verzekeraars eerst via de transfertafels of in de regio plaats voor iemand is. Als dit niet werkt, wordt buiten de regio gekeken bij de regiotafels hoog-complexe ggz. Lukt het hier ook niet, dan komt de casus bij de bestuurders te liggen en zullen alle betrokken partijen samen een besluit moeten nemen. Komen zij er dan nog niet uit, dan treedt trede vier in werking en zal minister Helder een besluit nemen. De regionale doorzettingsmacht zal helaas geen oplossing bieden voor álle mensen die te lang wachten op ggz; er is te weinig capaciteit om aan alle vraag te voldoen.

MIND is verheugd dat eindelijk deze vorm van doorzettingsmacht wordt ingevoerd. Directeur Marjan ter Avest: “Vanaf de aanpak van verward gedrag hebben we erop gewezen dat mensen met complexe problemen vaak tussen wal en schip vallen. Omdat partijen geen verantwoordelijkheid durven nemen of slecht samenwerken.” MIND krijgt regelmatig cliënten die de wanhoop nabij zijn en om hulp vragen, de urgentie is groot. “Ons uitgangspunt is dat het probleem van de wachttijden niet ligt bij de mensen die hulp dringend nodig hebben. Als aanbieders en zorgverzekeraars geen passende oplossing vinden, moet er iemand zijn die de oplossing kan aanwijzen. In Rotterdam zagen we al een vorm van doorzettingsmacht succesvol werken.”

Om tot een regionale doorzettingsmacht te komen, was het eerst nodig dat partijen op regionaal niveau met elkaar gingen samenwerken. Die samenwerking is er nu in de vorm van de regionale transfertafels waar huisartsen, ggz-aanbieders en zorgverzekeraars met elkaar vraag en aanbod bespreken. De tijd is nu rijp om daar ook een regionale doorzettingsmacht aan toe te voegen voor die cliënten waarvoor de partijen zelf geen oplossing vinden. Cliënten zullen in het RDM-traject bijgestaan worden door onafhankelijke cliëntondersteuners.

Lees hier verder over de gemaakte afspraken en de werkwijze van het RDM-traject.