Jarenlange lobby voor toegang Wlz wordt beloond
Het is eindelijk zover. Ook ggz-cliënten kunnen aanspraak gaan maken op de Wet Langdurige Zorg (Wlz). MIND heeft hier met andere cliënt- en familieorganisaties jarenlang voor geknokt. Het is zoals Bert Stavenuiter van MIND Ypsilon zegt ‘de kroon op heel lang werken’. Vorige week maakte staatssecretaris Blokhuis bekend dat de regering heeft ingestemd met het nieuwe wetsvoorstel.
De Wet Langdurige Zorg is bedoeld voor mensen die permanent toezicht of 24 uur zorg in de nabijheid nodig hebben. Het gaat om zeer kwetsbare mensen die verzekerd moeten zijn van langdurige, vaak levenslange zorg in een beschermende omgeving. Tot nu toe zijn mensen met zware, langdurige psychische problematiek uitgesloten van de Wlz en vooral afhankelijk van kortdurende zorg- en ondersteuningstrajecten vanuit de zorgverzekeringswet of de gemeente. Juist die kortdurende trajecten waarin snel ‘resultaat’ geboekt moet worden, werken averechts bij cliënten die vooral gebaat zijn bij rust en continuïteit. Met een toegangsbewijs voor de Wlz weet je dat je verzekerd bent van de zorg die je nodig hebt: vandaag, morgen, maar ook over een of drie jaar.
Hoewel MIND erg blij is dat het wetsvoorstel er nu eindelijk ligt, zijn er ook kanttekeningen. Zo blijven jongeren onder 18 jaar met psychische problematiek uitgesloten van de Wlz. Dit blijft een vorm van discriminatie. Het gaat weliswaar om een kleine groep cliënten, maar waarom geldt hier niet het principe van gelijke behandeling? Het argument dat gemeenten beter in staat zijn om in het kader van de Jeugdhulp integrale maatwerk te leveren is niet overtuigend. Als iets de afgelopen tijd duidelijk is geworden, is het dat veel gemeenten nog onvoldoende raad weten met zware, psychische problematiek bij jongeren.
Een ander zorgpunt is dat de nieuwe Wlz pas in 2021 van kracht wordt. Wat gebeurt er tot die tijd met mensen die nu tussen wal en schip vallen. VWS heeft toegezegd hier de komende tijd oplossingen voor te zoeken. MIND zal hierbij betrokken worden.
Tot slot is er onduidelijkheid wie nu straks werkelijk toegang krijgt tot de Wlz. Volgens de letter van de wet zijn dat alleen mensen die blijvend, dus levenslang, behoefte hebben aan permanent toezicht of 24 uurs nabije zorg. Nu is dat bij psychische problematiek moeilijk vooraf vast te stellen. Hoe ernstig de situatie nu ook is, iemand kan door de jaren heen herstellen en heeft dan geen zorg of alleen lichte zorg nodig. MIND vindt dat men hiermee pragmatisch moet omgaan: laat in twijfelgevallen iemand toe tot de Wlz als je weet dat iemand gebaat is bij langdurige zorg. Als na een aantal jaar blijkt dat het niet meer nodig is, kan hij of zij de Wlz altijd weer verlaten.
Lees hier het nieuwsbericht van het Ministerie van VWS
