Duwen en trekken in Den Haag

Afgelopen donderdag 30 januari zijn er door diverse Kamerleden in totaal 11 moties ingediend die de ggz betreffen. Dit was te verwachten na het stevige debat op de dag ervoor met Staatssecretaris Blokhuis. Algemene tendens: Staatssecretaris, de vrijblijvendheid moet eraf en neem de regie! Maar vooral, organiseer nú op regionaal niveau een adequate doorzettingsmacht.

Het probleem zit in de partijen in het veld die naar elkaar blijven wijzen en veel te weinig doen. De Staatssecretaris wil de impasse doorbreken door zelf in de regio langs te gaan en van zorgaanbieders en zorgverzekeraars concrete plannen te eisen. MIND is daar zeer sceptisch over. Om te voorkomen dat er straks wederom niets gebeurt, is het zaak om nu meteen de doorzettingsmacht wettelijk te regelen. Hoe oprecht Staatssecretaris Blokhuis ook wil ingrijpen, het is tijd voor politiek lef om te voorkomen dat de problemen blijven voortslepen. 

MIND pleit al jaren voor een stevige regionale doorzettingsmacht die naast de patiënt en naasten gaat staan. In het bijzonder de ingediende moties Motie Diertens en Van den Berg (25424-509) en Motie Renkema en Kuiken (25424-513) raken aan dit doel.

De eerste motie verzoekt de regering om voor de zomer per regio zoveel mogelijk op eenzelfde wijze doorzettingsmacht te organiseren en daar probleemeigenaarschap aan toe te kennen en de Kamer voor december 2020 te informeren naar de voortgang hiervan.

De tweede motie, met als titel ‘Noodmaatregel’, verzoekt de regering de regie op het wegwerken van de wachtlijsten te nemen en een voorstel tot wetgeving te doen waarin bovengenoemde doorzettingsmacht aan de Staatssecretaris wordt gegeven. Opdat hij ongehinderd door deelbelangen, beslisruimte krijgt om in individuele gevallen een noodmaatregel te treffen. De motie verzoekt de regering tevens de eerste contouren van dit wetsvoorstel uiterlijk op 27 februari naar de Kamer te sturen.

MIND wil graag dat beide moties worden aangenomen en dat de Staatssecretaris deze zonder enig voorbehoud gaat uitvoeren. Gaan praten in de regio’s is al jaren beloofd en geprobeerd en heeft vanwege de grote vrijblijvendheid ervan tot op heden nauwelijks iets opgeleverd.

De toezegging dat de NZa en de IGJ gaan handhaven als men toch niet levert, is op zich nieuw en dapper. Maar gezien de ervaringen tot nu toe, verwacht MIND ook hier niet dat dit op korte termijn resultaat oplevert.

MIND is helemaal klaar met het maken van weer nieuwe plannen of het vragen om plannen van anderen. Het wordt tijd dat de bijna honderdduizend mensen met psychische problemen en nood uitzicht krijgen op een adequaat aanbod.

De motie Diertens en Van den Berg kan -mits die uitmondt in echte doorzettingsmacht- direct effect hebben en de motie Renkema en Kuiken geeft de Staatsecretaris de mogelijkheid om concreet in te grijpen door de bevoegdheid op landelijk niveau wettelijk te borgen en in de regio mensen concrete doorzettingsmacht te geven.