Maatregel verplichte opname bij verward gedrag

We voeren al langere tijd een intensieve strijd om de observatiemaatregel van tafel te krijgen. In de wet zit al de mogelijkheid om een crisismaatregel af te geven waardoor ingegrepen kan worden als er een acute situatie is. Door het introduceren van 18 uur zorg voorafgaand aan de crisismaatregel is een observatiemaatregel overbodig.

Een observatiemaatregel kan worden genomen op basis van een vermoeden van een gevaar. Gaat het om de eerste 6 uur voorafgaande aan het nemen van een observatiemaatregel dan wordt de situatie ingeschat door bijvoorbeeld een politieagent op straat. Maar politieagenten blijken relatief vaak mensen onterecht als ‘verward’ te bestempelen. Indien het vermoeden niet terecht blijkt te zijn, zit iemand een aantal dagen volkomen ten onrechte vast. Blijkt het vermoeden echter wel terecht, dan bestaat er nog steeds geen wenselijke situatie. Zolang de observatiemaatregel loopt krijg je namelijk geen zorg. Observeren is namelijk niet hetzelfde als behandelen. Het doel van de observatiemaatregel is dus vooral het handhaven van de openbare orde in plaats van het zorg verlenen aan mensen.

Ook op andere elementen van de wet zijn we zeer kritisch. Zo kun je onder de oorspronkelijke wet (BOPZ) gedwongen opgenomen worden als je een gevaar vormt voor jezelf of voor een ander. Onder de nieuwe wet is dit veranderd naar een ‘ernstig nadeel’ vormen voor jezelf of voor een ander. We vinden dat er eerder sprake is van een ‘ernstig nadeel’ dan een gevaar en zijn daarom bang dat mensen sneller gedwongen opgenomen gaan worden.

Een rechter besluit uiteindelijk welke vorm van gedwongen zorg een cliënt nodig heeft. Hij laat zich hierdoor adviseren door een geneesheer-directeur. Het LPGGz en MIND vinden echter dat de geneesheer-directeur niet onafhankelijk genoeg het advies formuleert. Hij is namelijk in dienst van de zorgaanbieder. We zien graag dat een speciale commissie de rechter onafhankelijk adviseert.

Lees hier meer over dit dossier.